Fiets ik in een fietsstraat waar de auto's maar 1 richting mogen rijden. Komt er ineens een fietser in tegenovergestelde richting aan mijn kant naar me toe met zijn gsm in de hand (2 overtredingen dus). Ik zeg hey rijd eens aan jou kant, vraagt hij waar hij moet rijden. Ja duh aan de goeie kant van de straat misschien, we zijn niet in Engeland hé.
Ik volg Engelse les in mijn buurt. Daar kwam aan bod hoe moeilijk mensen met autisme in de omgang zijn en dat diezelfde mensen geen rekening kunnen houden met anderen.
Serieus! Ik doe eigenlijk niks anders dan rekening houden met. Ik zeg niet dat iedere persoon met autisme even goed rekening kan houden met anderen, want het spectrum is erg breed. En elke situatie is anders. En wat vele mensen vergeten is wat er doorheen de dag al gebeurt kan zijn waardoor de persoon met autisme op dat moment je hem tegen komt minder goed rekening kan houden met en ook minder kan verdragen door de prikkels die er al zijn binnen gekomen.
Ik merk dus waar ik ook kom dat autisme vaak moeilijk begrepen kan worden omdat het juist zo'n breed spectrum is. Laatst was het erg chaotisch in de Engelse les en ik had dit al vaker proberen aan te kaarten en botste ook nu opnieuw tegen een ooh. Na de les heb ik in een Whatsappje uitgelegd dat wanneer er door elkaar wordt gepraat mij erg veel energie kost om mij te concentreren. En om dan een tekstje voor te lezen is dan net iets teveel. Er is dan wat over en weer gewhatsappt en de volgende les is er op terug gekomen dat het toch wel chaotisch kan verlopen en hoe we dat proberen aan te pakken.
Er werd dan ook gezegd dat dit ook gezegd kan worden op de moment zelf. Wanneer de overprikkeling al zo heeft opgestapeld is dat vaak geen optie omdat je dan dingen kan zeggen die er niet toe doen en vaak emotioneel geladen zijn.